gitme kal diyemedim
Susuyorum artık derin derin...
ve sessizce soluyorum ne kadar çok hasretim konuşmaya bir hazan yaprağı gibi... Bedenimden söküp alsana yalnızlığımı, hicranımıda bir tılsımla Yüreğim kan revan, dikenler acımasız ayaklarım kırık koşamıyorum. ah kahrolası gururum kahrolası kalbim, gitme kal DİYEMEDİM |
severek okudum ve beğendim her şiirinizi,,günaydın tüm İzmir'e