gittin neden
bir sabah
o en sevdiğim kokunun sindiği odamın bir köşesinde sırılsıklam sensizliğe uyandım dün gece ansızın mutluluğu astığımız askıda pasaklı hüzünler bırakmışsın çaresiz dertlerimi giyindim isyan dolu odamın duvarları kulaklarımda bozuk plak gibi gidiyorum artık son sözün yankılandı işte o an şakınlık çaresizlikte harmanlandı çöktü üzerime mağlubum mağdurum esirim aşkında sen kurtarabilirdin beni git sayende yaralandım zaten yaşattıkların bir bir canlandı gözlerimde hakim olamadım kendime, yoktun öteleyemedim bir türlü, doldum nefretle ihanetinin ağırlığında iki damla yaş yanağımdan süzüldü sol göğsümün içine aktı yaktı, zaten küldü |
Kalemin susmasın
________________________________Selamlar