KENDİME GELEMEM
Kahır şerbetini içtim bir kere
Artık ben kendime gelemem Sevda yollarında kaldım bir kere Artık ben asla kendime gelemem Çaresiz bir aşkın ağına düştüm Ölmeden öldüm hayata küstüm Bir kez değil aşkınla binlerce öldüm Artık ben asla kendime gelemem Aşk adına ne varsa sildim yürekten Ardı ardına sille yedim felekten Her gün ağlıyorum ah çekerekten Artık ben asla kendime gelemem Kapımda öl de istersen gelip öleyim Gel de bir kez sürünerek geleyim Zaten ölümüne ben aşkına köleyim Sensiz ben asla kendime gelemem |