Yokmuş...Bende birşeyler biliyorum sanmıştım Ne bilenler varmışta haberim yokmuş Tutar sanıp geleceğe maya çalmıştım Ne çalanlar varmışta haberim yokmuş. Meger gafletle harcamışım yazı baharı Ne göğün penceresi var ne yerin kapısı Bir yer olmalı mutlaka hayatın başladığı Bilenleri buldum ama göreni yokmuş. Yoksa ne diye çeker uzaklar böylesine Gidilmedik yer kalmışmı yer yüzünde Dalgın pencerelermi kalmış gözlerimde Gördüğüm rüyaların bir anlamı yokmuş. Gönül bahçemden kanatlanır kekliğim Umutlara elveda şimdi kuru gölgeyim Görünen bir şey değildir hissettiklerim Zamane efkarımın bir anlamı yokmuş. Sıfır kere sıfırken bir boşlukta karanlık Nerelerden,nerelere uzanmış aydınlık Yıldızları sayarak öğrenmiştir insanlık Sıfırlar çarpışmadan bu evren yokmuş Bir bakışa takılıpta ışınlanıp gitmişişim Ve bu dünyadan elimi ayağımı çekmişım O döllenmiş gün batımından gelmişim Töybesiz ömrün bir çıkışı, sonu yokmuş... - 09 kasim 2018 |
Duygular anlayacak şekilde berrak…
Kaleminize ve şiirinize sağlık...
………….………………. Saygı ve Selamlar..