Oysa…

Ten nasılda candır bedene
Nasılda nemdir gözlerinin isli karasına

Hava mağrur yağardı
Kirpikler suya set olurken göz pınarlarında sızlayan.

Bereketti kalbinin en derini
Selametti hayra yorduğun her yol;
Her izan sendi; kıvrım kıvrım patikalarında damarların

Kadın...
Aşka düşen şu gafile bir yol gel…

Bir ses
Bir nida vur kulağının avazına.
Sesine düzen ver,
Meyine aşk od/undan bir damla zerk/eyle şu gafilin

Kul;
Kul olalı varmasın senden olmayan hiçbir vuslata
Her vuslat
Her sıla sana açılan son pencere olsun

Kırık her camın arkasından çıkar o mağrur ser/ini
Serin serin esen yele ver telini
Tutayım
Sine/me sarayım;
Boğulsun nefesinle her hücrem yek gönül saray/ım.

Sen
Kulak ver ben/ademin nidasına
Kafes/inden tüten sada/lara kulak ver
Çığlık ol sessiz gelen edalarına !

Eyy kadın!!!
Eyy asil varlık!!!

Tut yüreğini ellerinde ben gafilin
Avuç içlerinle sev onu
Parmaklarınla dokun
Gözlerinle sev

Yavuz ol her zerresin katli/ne…

B.P.