Büyü(T)meSenSol elinin baş parmağını emiyor Ayakkabılarını az geride bırakmış Çıplak ayaklarında İki mahallenin kiri ve çamuruyla 16 mevsimlik sarıca bir çocuk Yarım dilim ekmek üzeri Annesinin incir reçeli gülümsüyor Üst dudağına sümük bulaştıran burun ucunda Yüzünün göklerinde Elinden kaçırdığı uçan balon sayısınca Uçurtma kuyruğunca burukluk Göğsünden önde göbeğinde Köküne kibrit suyu hayata karşı Gâmsız Pervâsız bir tokluk Ah çocuk büyümeSen Yatağını istemsizce terketmiş Nereye döküleceğini bilmeyen Kışları köpüren Yazları çekilen bal nehri saçları Elâ gözleriyle Kâküllerimi katıp arasına Saçlarıma uzunca iki örgü takan Güzel ergen bir kız çocuğuydu annem İlk tanıdığımda onu Kızılırmak ve Yeşilırmak taşardı memelerinden Bir dizine Çoruh yaslardı başını Diğerine Kelkit Çizgisiz mûnis yüzünde serbest sermest yüzen Hırçın deli bir Karadeniz Sinesinde Ağzına şekere banılmış emzik bastırılmış Her dem ağlak zırlak Annesine öksüz Babasına yetim Kundağı gurbet kokan bir bebe uyurdu Ki Uyandığında Sabahlara dek uyutmazdı Elinden düşürmediği Arı mamalı biberonuyla Ve Diline duvâk eylediği "Yükledim göçümü gûrbete doğru O dumanlı dağlar yâr senin olsun" türküsüyle Yıldırdığı Yıllandırdığı kadını Ah annem Büyü(t)meSen |
Kalemin susmasın
_______________________________Selamlar