Günaydın, yarası saklım...

Şiirin en güzel bahane, seni görmeye, sesini duymaya geldim...
Emel'im odur ki:
O "can kırıkları değen eteklerini" savur!
Eylül, Ekim, Kasım savur, savurabildiğince... Ama aralama Aralık kapısını...
Bir adım ötesi buram buram tüten Ocak!

Seviyorum seni... Kucak dolusu...

Şiirle çok ilgisiz olacak ama finaldeki türkü vesilesiyle geçmiş zamanda yapmış olduğumuz düet aklıma geldi. Ne güzeldi o gün, hatıralarımızda hep güzel bir anı olarak kaldı ve kalmaya devam edecek. Bir de Yeşilçamlı olanı yapacaktık ama senin tembelliğin yüzünden ertelendi de ertelendi sonunda heves gitti:))
Bak görüyor musun nereden nereye...Bazen şiir finalleri neler hatırlatıyor insana.

Ben şiirini dün çok beğenmiştim ve ne yalan söyliyeyim güne gelir diye tahmin etmiştim. Ben hiç ağzımı açmasam daha iyi olacak sanırım bu konuda:) Tutturamıyorum çünkü bir türlü.

Yorumum şiirinle ne kadar ilgili olmuş, ben bile şaşırdım. Ama bak yine oluyor görüyor musun
Sana yorum yazarken nedense oluyor zaten hep. Henüz çözemedim bunu.
Ama yazılan yorumlar ille de yazılmış olan şiirle ilgili olacak diye bir kural yok ki. Bazen şiirlerdeki bir iki cümle başka şeyler getiriyor akla işte şekil A, mesela ben.

Gidiyorum şiirin çok güzeldi diyerek can tanem.

Seviyorum seniii