O kadar düştün ki gönülden, gözden
Resmini ezbere çizemiyorum
Haline uyana fazladan, azdan
İyi, kötü bir şey yazamıyorum


Halis yaratılmış insan mayası
İyisine kısmet şeref, hayası
Vasat olan ile yapsam kıyası
Özündeki sırrı çözemiyorum


Gıyabımda her gün atıp tutsan da
Cahilane, garez, kinler gütsen de
Sebepsizce bin kötülük etsen de
İnsan deyip sana kızamıyorum


Senin yanın sıra koşmak zor bana
Senden uzaklarda durmak kâr bana
Senin ayarına düşmek ar bana
Çünkü cılkıtlarda yüzemiyorum


Laf söylersin bin bir çeşitli telden
Bıktım sana misal ebleh ve kelden
Fıtratım böyledir gelmiyor elden
Senin gibi ipten azamıyorum


Hiç gelmedi senin gibi oba*ma
Kızsam da ahvalin değmez çabama
Hoşgörü nimettir diyen babama
Verdiğim sözümü bozamıyorum


İncinsen de üzme demiş evveli(*)
İnsanlık timsali ak saçlı veli (*)
Aklı ziyan edip olsam da deli
Bilerek kimseyi üzemiyorum

(*) İncinsen de incitme
..............Hacı BEKTAŞ-İ VELİ


16.10.2018


DOST KATKISI.............Teşekkürler

Zamandır eksilip geçen süreden
Doğruyu görüyor elbet yaradan
Unutup her şeyi şöyle derinden
Gönlü sarhoş edip sızamıyorum..................Gülseren Morkan