Bilmem Kaç Gece
Usulca yürürken bu şiirde ,
Aradığı sendin buğulu harflerin , Öyle yoktun ki ; Gökyüzü daha yakındı parmaklarıma. Burada her bülbülün sesi , Yavuklusunun kulağında . Zaten geç çiçek verir gönül bahçesi , Sabrın doruklarına ekiyorum seni , Bekliyorum sessizce ay doğuşlarını , Kapatıyorum sen açana dek gözlerimi , Ve yok sayıyorum ; Ben solarken boy veren filizleri . Zaten bilmem kaç gece kalmadı mı sevincime ? Razıyım ; Razıyım nefesimi sen diyerek yitirmeye... |