5
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
4296
Okunma
Bembeyaz yer, gök mavi,
Şiirler yarım , gözler kederli,
Bir sessizlik en afilli,
Papatyalar açtı ama sen yoksun.
Kar yağınca, yada papatyalar doğunca,
Yer bembeyaz nurla kaplanınca,
Gel , umudum hiç kalmayınca,
Güneş doğuyor ama sen yoksun...
Gezdiğimiz yollar ısınmış , süslenmiş,
İnsanlar neşeli gülüp eğlenmiş,
Kimse baharda kış yaşayanı görmemiş,
Sevenler kavuşuyor ama sen yoksun.
Bulutlar asılmış sanki mavilere,
Yıldızlar şaşırmış yolunu gelmişler bu gece,
Kaç gün vardır acaba senli nefeslere,
Herşey aynı yerinde ama sen yoksun.
Olmazlara meyil değil , hayalin hasısın sen,
Yoksun sanma burnumda tüten sevdasın sen,
Beklerim korkma aynı kadın , aynı hasretim ben,
Şiirler dökülmüş kainata ama sen yoksun.
5.0
100% (14)
Cevap Yaz
