Ahvalim ayandır dűz adamlara
Ben çocukken ihtiyardım efendi..
Zemheri gűnűnde toprak damlara
Pişman pişman yağan kardım efendi..

Cahile yol oldum bilmedi tarik
Alimin başına sarıldım sarık
Mecnunla gezindim çőllerde çarık
Ferhatın gőğsűnde terdim efendi ..

Gűn oldu konuştum,gűn oldu yuttum
Gűn oldu bir dűş’űn ardınca gittim
Uyandım bir műrşid eteğì tuttum
Yűrűyűp dergaha vardım efendi..

Gőnlűműz gűzele tutuk diyerek
Boş lafa afaki nutuk diyerek
İnsanın ham’ına kűtűk diyerek
Söz ile ikiye yardım efendi..

Hayalim de budur,tek muradım da;
"Gőzler ağlamasın artık yurdumda"
Sabırla sebatla durdum durdum da
Turnayı gözűnden vurdum efendi..

Gidenler ardında hep toz bıraktı
Yorgun yűreğime kor kőz bıraktı
Yıktı viran etti enkaz bıraktı
Talan oldu gőnűl yurdum efendi..

İri beyinlerde kirli fikirler
Yol buldu tersine akan nehirler ..
Tilki yatağına döndű şehirler
Çulumu dağlara serdim efendi...

Adalet asalet şiardı bana
Kedi iken posta koydum aslana
Dedim beni baştan doğur be ana
Kendimi kundağa sardım efendi..

Misal verdim muhammed(SAV)’den isa’ya
Bir kez kulak verin dedim kıssa’ya
Ne dediysem kâr etmedi kimseye
Oturup dizimi kırdım efendi...

Emin çlkli