Kuşların G’öçü!sesinin avlusundaki kuşlar göç etti sevgili, sesin keder, sesin heder artık ömrüme... hazana durmuş bal rengi gözlerin, yaprak döküyor kirpiklerin tane tane... nicedir baharı müjdelemiyordu zaten dillerin! şimdi usul usul sıvışır şımarık çocukluğun da eteklerimin dibinden, er kişi niyetine mermi sıkar ellerin yüreğime! biz seninle buluşuruz belki bir gün bir karadeniz resminde, hani mavinin yeşile kucak açtığı o aşk mevsiminde! sen de kucaklarsın belki beni sımsıcak, biraz dost, biraz da düşman! kediyle köpek misali didişiriz yine! yine ben açmadan daha ağzımı, senin dilinden dökülür kelimelerim! ya da benim dudaklarım söylerken o sızılı şarkıyı, senin yüreğin kavrulur istemsiz! sesimin avlusundaki kuşlar göç etti sevgili, sesim keder, sesim heder artık ömrüne... 20:26/ 27.10.2018 Sevtap Kaya Nurgönül |
günün en güzel şiirlerinden birisini okuduğumu rahatlıkla yazabilirim bu yorumuma.
şiirin güçlü yönleri de zayıf kaldığı yerler de var.
kuş gibi özgür ve saf bir aşkın
yerini kuş tüyü gibi uzaklara uçuşunu teşbih ettiğini düşünüyorum kalemin.
yine şiirin ilk pasajında
"heder" "keder" gibi ses oyunu ile devam etmesi vurguyu dirençli kılmış.
akabinde
şiirin ikinci pasajina çarpıcı bir imge ile girizgâh yapıyor şair tırnakladığım alttaki dize ile.
"hazana durmuş bal rengi gözlerin"
gözlerin hem bal hem hazanın "sarı" sına benzetilmesi bence şiirin bel kemiğini oluşturmuş diyebilirim.
benzetme içinde benzetme gayet hoştu.
"yaprak döküyor kirpiklerin tane tane"
kirpik tellerinin yaprağa benzetilmesi bir üstteki dizeyi hayli kuvvetlendirmiş.
daha sonraki dizelerde
şimdi...
diye başlayıp devam eden dizelerde
aslında şiiri ikinci pasajdan ayrılması düşüncesindeyim.
şimdiki zamandan başlayıp şiirin aniden geniş zaman kipi ile bağlanması misal; "mermi sıkar" yerine "mermi sıkıyor" olması daha derli toplu olurdu.
buradaki en eksik nokta zaman kavramının şiirin genelini yansıtma amacı taşıması asıl şiiri daha zarif hale getirir.
bir diğer pasajda
"bir karadeniz resminde buluşma" dileği ve beklentisi gayet iyi.
şiirin düş perspektifi burada resm olmuş.
daha sonra devamında
sevgilinin kucaklaması biraz dost biraz düşman ama sıcak.
burada ciddi bir paradoks oluşmuş.
bir anlam karmaşası söz konusu olduğunu düşünüyorum belki de ben yanılıyorum.
sıcacık sarılan bir sevgili biraz da düşman gibi neden sarılsın ki.
sıcacık ellerinle
ve soğuk yüreğinle sarılırsın belki...
biraz dost
biraz düşman gibi
böyle olsaydı toparlardı dizeyi kanısı içerisindeyim.
şiirin final kısmını giriş kısmı ile simetrik tutulması gayet güzel
burada şiirin genelinde umudunu koruyan aşk
yerini karşılıklı bir ayrılığa bırakmış.
şiir geceye okunacak kadar siyahtı.
kadran rengi düşleri ile.
saygı ile her daim.
Fatih Aydemir tarafından 10/28/2018 9:01:47 AM zamanında düzenlenmiştir.