Hep aynı Siyah...
Seyre daldım düşümü, bir pencereden başka bir pencereye.
Göğü koyusundan, yağmurdan ve yaşamdan bi haber Duam bu değildi belki de bir bedduanın tesiri Adı masal tadında, yüzü aydın, sözü nini Üstü neşterle çizilmiş hayatımın, düşlerim kanar ruhumdan Başkasına hayat, başkasına eş, başkasına gün Tüm yaşam bir karabasan, uyumak ve yahut uyanık kalmak. Hep aynı siyah... Kurulur haneme kırık pencereden içeri kuru zemheri. Salanır ruhumdan geri kalan her ne varsa bu rüzgarda Durmuş saat, devrilmiş resimler, gasp edilmiş umutlar. Yinede saçlarında bir tel yeter tutunmak için hayata... ŞERİF ERDEM SÜNER |
Kalemin susmasın
____________________________________________Selamlar