Hangi yöne dönsen güneş açar
Sabah olur ,ısınır ruhu şehrin ,buzları çözülür
Uyanır umutlar ,ışıklar saçar en zifiri karanlıklar.
Yurdun olur baharlar , eteklerinde kır çiçeklerinin kokusu,
Savrulur gülüşün ile yazdan esintiler ve dudaklarda ay aydınlığı altında çardakta oturulmuş öykülerle...

Hangi yöne dönse ardın Ayaz .
Üşür küçük elleri o al benekli çocuğun
Çakallar iner şehre ,zemheri bir soğuk
Ve damı akan o virane evin ,
yakacağı bir kaç matemli cümle
Sözden anlayana manadır susmak bile.
Roman olsan aksan işlemez anlamak istemeyene.

Göç eyder kuşların kanatları arasında gökten çalınmış yedi renk.
Griye boyanır sensizligin başkenti.
Ayaz giyinir zemheri giysisini
Kurur dallar ardında titrer ruh bile.

Bana dönse yüzün!
Bayram olur yorgun kentimin en saklı meskenin de bile
Şekerler dağıtılır oyunbaz çocuklara
Kırılan her cam için bir aferin coşkusuyla
Maviye boyarım gökyüzünü belki de bir kaç kızıl ton da serpilir araya
Yeni renkeler bulurum boyamak için tüm düşleri
İçinde sana sunulacak yeni bir dünya
Galipyetler kazanmış bir komutan edası ile
Ufalarım ayağımın altindaki dağları
Bir ben olur ki bende baştan başa sen
Bir ben ki sonsuz bir ufun içinde

Hangi yöne dönsen ...