Yeşil.
Köyüm yeşildendi o zamanlar
Gökler yeşildi Bulutlar yeşilken Yeşil yağardı yağmur Yeşildi karı Tarlalar daha çok yeşildi Irgatlar yeşil biçerdi o zamanlar Çocuklar yeşildi Kuşlar yeşildi Sıra sırayıdı kuşlar, çocuklar Kanat açmıştılar Kuşlar döndü ama ya çocuklar. Yeşilden başka renk bilmezdim Ne zaman düşünsem yeşile düşerdim Unumamıştım onları Uzaklarda okuyanları Ben yeşile düştükçe Onlar koca koca makamlara düştüler Nede olsa okumuş çocuklar Bizim çocuklardı oysa onlar Köyümün kuşları Köyumün yeşili Defterler yeşildi. Yeşildi kalemler Sizin köyünüz kadar yeşilken köyümüz Sizi bilmem ama ben hala yeşilim Ve yeşilli çocuklar Okumuş muş mürekkeplerde Ne işi olabilirdiki onların yeşilde Okumuş çocuk olmak Mekteplerde Böyle birşeydir işte... |
kötü duygularla sarardı soldu.
Şimdi orda bir köy var uzakta
o köy gitsekte uğrasakta uğramazsak da
bizim köyümüz derdi şair.
Bel ki o köylerden bir kaçtane kaldı ama
içinde eski samimi ruhu kaldımı tartışılır.
Sizi anlıyorum duyguların güzelliği
Özlemlerin güzelliği olmuş.
tebrikler
saygılar ve iyi geceler.