Dalgalar
Şarkılar söylerdik süzülen söğüt ağacının gölgesinde
Her köşede izlerimiz gözlerimiz düşerdi göğe Kim boğar elleriyle geçmesini istemediğimiz Gök mavisi yeşil dallı sulak saatlerimizi Ne kaldı geride sessizliğimiz kadar şimdi acı bir ihtiras Dalgalar kıyılarıma vursa Ellerini ıslak yanaklarımda bulsam Yıkılsam ama sesini son bir kez Karışmışken toza dumana Kızıl rıhtımda ceset gibi uzanan bedenimin Kararan zerrelerinde duysam Ne olur uçuşan saçlarını Bu köhne şehirde Bir kadının saçlarında bulmasam Dalgalarla boğuşmasam Alıp giderken nefesimi Nefesini bir solukta bulmasam Bırakmasan beni böyle kalabalıklara Bilirsin yokluğun eksiltir beni Milyon seferler düzenlerim tek kişilik kentlere Çoğalırım seni hatırlatan her yerde |