""Lambaları taşlanmış
Duvarları karalanmış
İzbe sokağımın sol sapağında
Ruhsatsız
Derme çatma
Gecekondu sevdâm var
Penceresi
Camı
Kancık bir ihbâra bakar""






Bilesin ki
Olağanüstü Bir Hâl İlânıdır bu

2. bir emre kadar
Legâl bir seferberlik ilânıyla
Sökmeden şafak kendini
Zifirî saçlarını yastığa serpen
Şu şûh gecenin koynundan

Göçüp gitmeden yarasalar
Göz aydınlığımın sürgün yediği kuy(t)ulardan
Kurulsun sehpâsı mâşerî yalnızlığımın

Ve
Sorgulanmadan son dileğim
Asılsın boynuma vebâli
Yokluğuna
Hâvâr şivân ağlayan kelâmımın






Sol cenâhım
Olay yeri inceleme bantlarıyla çevrili
Ağırlaştırılmış Müebbed Girilmez

Sağımda
Selâmeti istimlâk edilmiş
Allahsız Kitapsız gecekondu bir talân

Bildiğim bütün duâlar soyunmuş kudsiyetinden

Kandili sönmüş Şems’in
Leyl’î leyl’î semâhta arz-ı endâm deverân

Çarmıhta yetim İsa yerine
Yetim anası Bakîre Meryem
Müfterilerin diline kirli pelesenk mahsûmiyeti
Öyle savunmasız
Öylece üryân

Kendini kendine katlettiren
Bir iç isyân işte bu
Bir iç kırım
Bir iç kıyım
Gâlibi de mağlûbu da ben olan
Kahrolası bir iç hârp anla
Senden bana
Bergüzâr kalan