NEYLEYİM
Çıplak Yüreğim, üşüyor tenim,
Yokluğunda donmuş bak ellerim Hayat güzelmiş, mevsim ise yaz... Ne dal isterim nede dalında meyve, Ben sensiz bu hayatı söyle neyleyim.. Gözümde ne ışık var nede fer kaldı.. Yüreğim derbeder, yüreğim isyankar kendini saldı. Hani benimleydin bende kalacaktın. Söyle beni benden habersiz kimler aldı? Bir meçhule gider bu gemi, sensiz neyleyim. Derman yok düştükçe yüreğim kanar, Seninle yandı bu ateş, hala da yanar, Gelmeyeceksen verme bir ümit, yazma bir satır, Nemli gözler yolda, hep seni arar, Sensiz çağlayanı neyleyim. Göl kurudu, nehir kurudu, pınar kurudu, Sensizliğe gök ağlar, bulutlar ağlar, Göz yaşım içinde bir derya olmuş çağlar Bahar solmuş, kış ayaz, içimde buzullar.... Sensiz baharı neyleyim. Artık ne çiçek açar, ne toprak yeşerir. Ne güneş ısıtır ne ateş çözer buzulu Bırak, bırak tam burda yüreğinde öleyim, Sensiz yaşamayı neyleyim. NEYLEYİM-2 Ordasın diye baktım. Ordasın diye güldüm. Orda seni gördüm. Görünce seni sevdim. Zaman aldı ne varsa Zaman çaldı ne varsa. Bak geride ne kaldı. Zamana sensiz yenildim. Gençliğim senle güzeldi. Gençliğim şimdi niceldi. Sen gittin diye gücendi. Kırıldı parçalandı yüreğim. Üzülsende değişmiyor birşey Yalan oldu kalmadı birşey. Garip Şenol verdim herşeyim Bilmediysen söyle neyleyim.. |