ALIŞKANLIK
ALIŞKANLIK
Gözlerimiz alışmıştı biribirine Kulaklarımız seslerimizi duymasa Olmazdı… Öylesine derindi ki ,içimdeki yerin Bomboş kaldı gittiğinde. Bir şeyler bekliyorduk ömrümüzden Sevgi gibi,saygı gibi Güzel davranışlar umuyorduk Öylesine alışmıştık ki biribirimize Donakaldım gittiğinde. Bir şiir okuyordun Alev-alevdi yüzün Gözlerin ışık-ışıktı Uzaklara bakıyorduk ikimiz de Öylece kalmışım,gittiğinde. Adı yaşamdı… Bir öykü gibiydi aşkımız Geniş zamanlar umuyorduk Dar süreçlere sıkışmıştım Gittiğinde. DEDE İrfan ÇELİK. |
Yürek acılı diyelim.