ELDEN AYAKTAN DÜŞMEDEN HECELER...Bir yasını daha idam ediyor şiir İthamların gölgesinde Tevazu yüklü ömrün son perdesi… Hiçliğin menkıbelerinde Doluşan çiy taneleri… Sessiz. Ürkek caddeler Oysaki yalıtılmışlığın dik alası Ve yaftalanmış kabrimde Titrek kurşunlar Sessizlik ki vuku bulan Simetrisinde yüreğin Kaç kalibre ki atılan merminin haznesi? Kerelerin gömüldüğü dehliz: Aşkın kıyama durduğu Mütereddit ruhun Kıvrak acıları. Hükümlü hükümsüz söz öbekleri: Varlığın tebaası Yalnızlığın dik alası. Mecburi istikamet: Ölümüne sevmekle eş değer Kazanım babında Yüreğin maruzatı elbette değil Sitem dolu kelimelerin Kayıp uyakları Bir de ayıp bir uyrukmuşçasına Aşka nedamet yüklediğimin tefsiri. Dalyalarca acı; Balyalarca sene Muzdarip olduğum hüznün Şevkime sunumunda Yana yakıla Dizeler gezdiğim Efkârında bulutların Kaynakçam sanma ki sadece hüzün ve sitem. Şimdi donduruyorum duruşumu: Dik başlı yüreğimin de tek maruzatı: Pekişen göğün İyimser silueti; Yalanların atışında Noktaya tekabül eden Varlıksızlığımın istikbali. Haydi, elden ayaktan düşmeden heceler Dizelim ardı ardına Yankısı unutulmuş beyitlerin nazarında Kanat açtığımız düşlere de peşkeş Çekelim özlemi Mimlendiğimiz kadar Men ettiğimiz kin ve nefreti. Sürelim ayakları Varsın sürülelim diyar diyar Haznesinde sevdanın En yanık beste nasıl ki Dağların efsanesi Şerh düşelim geceye Gece bile bıkkınken Seyrinden mevsimin Bir başımıza kalmışlığın da Tek istikameti. Delinmeden zırhımız Top tüfek hazır olda Yürekte metanet; Yürekte asılı cehalet Hele ki söz konusu aşksa. |
Anlam ve anlatımı çok güzel bir şiir, yüreğinize sağlık...
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..