YIKILAN DUVARLAR MI GÜVEN Mİ
Güvenimi yıkanı bana tuzak kuranı,
Oturup soframda ağırladım. Orta yere hayatımı ve geçmişimi koydum, Hiç düşünmeden sevdiğim renklerimi bile ayaklarına serdim. Dudaklarım çatlaktı ve yarık yarık, Ama ona sundum bir damla suyumu. Bir körpe çiçek bilerek avucumda incitmeden tuttum, Başıma taç saydım övdüm methiyeler düzdüm. Bir anne şefkatiyle kucakladım onu kokladım, Bağrıma bastım damarlarıma aksın dedim ılık ılık. Açtım hanemi saygı ve hürmet besledim. Sırlarımı döktüm önüne, mahremimi mahremi bilerek, Aldırmadan çatlak ve hoyrat seslere, Savundum kolladım, bedeli canım olsa da. Ömer ÇETİN 12/03/2014 |
Şiir şahane bir duygu şelalesi ...
Yetkin kaleminiz daim olsun...
............................................... Saygı ve selamlar..