m/imelime elini dilime dilini bağışla sevgili ki üşümesin avucumda terleyen sustuklarım, çıplak kalmasın sesim, iç çekişlerim sar, sarmala sıcağının yabanını kaşı, başı ak düşmüş dağım sırtına bu yola bir sen, bir ben, bir de omzun gerek yar omzun ki, ömrümün buğusuz can kenarı sır verme, geçit verme ne hal, ne de kal bilen pusu kurmuş ayrılıklara dem tutmasa da gayrı gece dert etme, eyleme bize mecbur, bize mahkum suskumuzda her hece yağmurlar göğsünde zamansız ağlarken hüküm giyerken zifirine gece ayın şavkında renklerinden soyutlanır kazındıkça düşler adımlayamadığın, çiçek basamadığın her şiir, her şehir bir bir silinir haritandan bir şarkı söyleyebilmek midir yaşamak ya da bir şarkının bam telinde nemlenemeden asılmak mıdır güneşe an be an bu nasıl meydan, nasıl devrimdir ki, ölsek de aşk için, aşkı yaşamak değil midir her kavga en çok , en azım, katığım oldun kadın çarmıha gerilesi yaşamaktı adın yokluğuna katmerlendikçe tadın sana canımca, kanımca, pıhtılaşmadan ölmesini de bildim / ahh… güneşi sen bildiğim anam, gölgesini dağ bildiğim babam bulutlandıkça kirpiğimden yüzüm güzüme yağasım, yağdırasım geliyor mevsimleri destursuz sonra birden susuyor, duruluyorum nefsimi bir perinin lirik nefesinde suskunluğum kadar sil baştanlığım yine çıkararak beni baştan yeniden hevesim gölgeleniyor sevesime… ilhanaşıcıekimikibinonsekiz |
Bahattiin KARAKOÇ’A Allah’tan rahmet diliyorum…
Huzur şiirdedir…
_______________________________Saygı ve selamlar..