Zor aşk
Öylesine bir boşluğa bakıyorum
Yine aklımda sen Yokluğun depremlere neden oluyor Adını her adını andıkça Seni görmediğim gün Saatler geçmek bilmiyor Sol yanım acıyor Geceleri seni düşünürken Şafak doğar doğmaz Dikilir cama sokağa bakarım Sensizliğe tahammülüm kalmadı Sen beni aşkının eseri ettin Şu an bile hayallin gözümün önünde O büyüleci sesin yankılanıyor kulağımda Siyah saçları kahve rengi gözlerin Seni görünce çözülüyor Bu dizlerimin bağları Saatlerce öğle sana bakasım geliyor Keşke beni duyup Senin için his ettiklerimi Sende benim gibi his edebilseydin Belki bu aşk bu kadar zor olmazdı Sen yön pusulamsın Sensiz yönümü kaybediyorum |