GAMGÛSÂR""Bedenimin her zerresinde Duruyorken parmak izin İsmini b’ağır ç’ağır yazmışken sin yerime Aşk denen suç aletin Gözlerimin iri’sine Kirpiklerimle teğellenip işlenmişken eşgâlin Ve Yeterliyken deliliği delillerimin Biliyorum Yine meçhûl kalacak Sen’li fâlim"" Uykularımın en demli deminde Kapılarımı isâbetsiz münâsebetsiz tekmeleyen Esrik arsız Poyraz Penceremin Çivisi çıkmış Kuşkonmaz ahşap pervâzını yumruklayan Çilentili ılgıt bir bârân-ı nehâr Uzu ince endâmıyla Çiçekli basma fistanını İşveli cilveli savurarak arz-ı azmâna Benden Senden Bizden giden Gamsız nevbahar İsminin her harfi Vurdukça yâdımın sırça verândasına Bırakmadan hâcet terennüm ve telâfûza Kıtlıkkıran soluğumda En solumda En sonumda Ağlak sızlak uyanan Canhırâş yâre-i yâr Kargıyla avlanıp Paslı tırmıklarla toplandı nücûm Esmer döşünden gecelerimin Avuçlarıma parmak uçlarınla çizdiğin Ülkemin afitâbî semâsından Göçtü gitti kırılgançlıklar Saçlarına uçurtmalar bağladığım umutlarım da Terketti beni Bâri sen Bir şiirlik daha kal bende Gözlerime düşecek Son cemreyi Bekle Bilmiyorum Kaç mevsim düştü Kör gözlü Güzler’e beşik kerten ömrümden Bekliyorum Söyle Sevgili Yalnızlığımı kaç sensizlik geçtiğinde Biçtiğinde orta yerinden tamlığımı Yanımda olacaksın Yarımlığımda k’alacaksın Çok kullanılmış Anlaşılmamış Irgalanmış Düğümlü kelimelerimi bırakıyorum Yastığının sağ köşesine Lâfazân Çaçaron suskularımı Komidinin alt çekmecesine Ve Camlarında unuttuğum uykulu gözlerimi Uçlarından öptüğüm Kısa hırpânî kirpiklerinin En dip yerine Ki Kırdım bütün avuncaklarımı Sen kadar Avutmuyor artık hiçbirşey beni -Git Demek kolay da Gitmek K’olay mı sandın- |
Şair bir insan, böyle içten yazılan bir şiir okudumu daha da şairleşiyor...
Şiir sevdik, şiir yazdık, şiir okuduk...
...................................... Saygı ve selamla..