Emsalsiz aşkların gerçek sahibi
Tanrının lütfuydun, bil diyorum bil
Uzaktan bakıp da kötü şeyleri
Getirme aklına, sil diyorum sil

Gözlerime gülen o tebessümün
Yüreğimden öper günde beş öğün
Sabaha döşümde uyandığı gün
Sırtını dönene, el diyorum el

Hasreti giydirdin haftaya aya
Bir haber vermedin, nicedir niye
Cennete götüren ince köprüye
Kalplerden geçiyor yol diyorum yol

Geçmişi mazide dünde bıraktım
Yağmurlu soğuk bir günde bıraktım
Neyim var neyim yok sende bıraktım
Emanetim sen de, gel diyorum gel

Gönül sevdiğini unutup gitmez
Ömür biter amma, sevenler bitmez
Saat, vakit, zaman, asla fark etmez
Ansızın kapımı, çal diyorum çal

Geceler karanlık, geceler derin
Sana yokluğum yok, hep hazır yerin
Yastığıma sinen o sıcak terin
Tenim de solmayan, gül diyorum gül

Şömineyi yakıp kavuran od’u
Almadım elime kemanı udu
Eylül yaprak döktü hava soğudu
Sensiz giyindiğim çul diyorum çul

Attığım adımda, her bir yer çukur
Ben sana muhtacım ben sana mecbur
İster bağrına bas istersen öldür
Bu canım senindir al diyorum al

İçimdeki ateş titrer sesimde
Değişiklik yoktur ilk adresimde
Ölüm döşeğimde son nefesimde
Gitme başucumda kal diyorum kal

Son neye varırsa, durmasın varsın
Sensiz olmaktansa bu hayat dursun
Diyorum, diyorum anlamıyorsun
Bilal sana âşık kul diyorum kul…Bilal KARAMAN