EYLÜL AYAZI
Eylül geçti buralardan saçlarını savura savura...
Gecenin sesizliğine sarmalayıp seni de götūrmūş Saklıydın yaprakların arasında bilemedim İliklerimi başka türlü üşütür artık bu veda mevsimi. Yağmur yüklū bulutlar gezinir tepemde... Uzak kaldın göz mesafemden Kuşlar desen onlarda sessiz Havanın pusunda saklanmış. Küstüm sana aslında hayallerime de küstūm... Cümlelerimde sen olmayacak aynalarda sana bakmayacaktım Girmeyecektin şiirlerimin duvarlarından içeri İçimde susturamadım ki seni. Gitmekle gidilmez bilmez misin sanki... Her sabah benimle uyanan kim söylesene Ben kocaman denizim bu gün Kıyılarıma vurur ayak seslerin Ensemde sıcacık nefesin ve sesin. Sanki güneş olup köşeden gülümser gibisin Gözlerinde buruk ama sevdalı bir bakış Sesin kırık dökük sanki eylül ayazında buz kesmiş Sūrpriz yapıp minik bir buseyle biz olmaya geldim diyecek gibisin. |