Metruk Evde Zaman
Şu karşıki metruk evin odalarında
Hayaletler gibi dolaşır durur zaman Parça parça olmuş zemin tahtalarında Nedeni bilinmez ancak kudurur zaman Hınçla kapatır pencere kanatlarını Çok görür bu eve taze bir nefes bile Geçmişin ânda yaşayan hayatlarını Bir yandan seyreder bir yandan sile sile Bu gıcırtılar… Yalvarışların sesleri Zamana karşı mağlup olmuş viran evin Öyle gaddardır zaman dinlemez pes’leri Diz çöküp ölmesi bu usulca bir devin Saklanır bir köşede pusar çocukluğum Bırakmak istemez ona bilyalarını Bahçeden birkaç adım, sonrası uçurum Bir yokluk nehri ki, saçar salyalarını Bu metruk evde mahpus kalmış, bir zamanlar Beni ben yapan eski benden kopan bir ben Deli dolu biraz, çocuk ruhu isyankâr Silemez onu zaman, zıplar, hiddetinden |