Sorsalar bana

“Yaşadığın Onca yıl boyunca
Ne yaptın şu koskoca dünyada.”

Anlatması çok kolay aslında.
Tekrar yaşanması zor olsa da

Çünkü…

Kendimi bildiğimden bu yana
Yaşamayı erteledim hep yarınlara

Sanki

Yarınlar hiç bitmeyecekmiş gibi

Geç kalmışlığımı fark ettiğimde de
Zamansız olmayı düşledim çaresizce.

Hiç ön sıraya koyamadığım isteklerimi
Kendimi bensizliğe mahkum edişimi
Ertelediğim tüm yaşanmamışlıklarımı
Dünden bugüne taşıdığım
Ruhumu acıtan kırılganlıklarımı
Anlattım tek kişilik dizelerime.

Silmek için Hayat defterimin sayfalarını
Noktalar koydum dizelerimin sonuna
Sıra sıra …

Sırdaşım oldu dilsiz dizelerim.

Dün ise,

Gecenin kör saatlerinde

Sildiğimi sandığım sayfaların gölgesi
Düştü umarsız düşlerime
Sessiz hıçkırıklarımın eşliğinde
Gözyaşlarımı uykuya uğurlarken

Birdenbire

Bir ses "İyi misin" dedi yüreğime

Böldüm uykumu çılgıncasına
Baktım yoksul gözlerimle
Loş odamın her köşesine
Bomboştu…

Rüyaydı sanırım duyduklarım.

Aslında.

Gerçek olmasını dilerdim ...
Sormak isterdim " ya sen " diye
Cevap alamayacağımı bile bile...

Boş hayaller, kırık düşler...
Suya yazılan yazılar gibi.

Asla gerçek olmayacak

Şimdi…

Tüm yarınlarım dün oldu…
Dünkü ben ise
Sildiğim hayat defterimin sayfalarında
........................Kalan silik bir izim sadece.

................................ENA.