Eylül Sonatı
Biliyorum;
Bu akşam baş başa kutlayacağız Ve de kutsayacağız bu özel günümüzü Şiir im Aşkım... Birbirimizin gözlerinden okuyacağız Şiirlerimizi birbirimize Yine de yazıya dökmek geldi Anıların bir kısmını İçimden Yıllar önceydi; Cemreler tek tek düşmüş Vapur güvertesinde oturacak kadar Isınmıştı havalar Öyle ki, Beyaz puantiyeli Mavi ketenden kloş eteğim Bebe yakalı karpuz kollu ince keten Beyaz bluzumla Beni alıp gök yüzüne uçuracak kadar Şiirseldi kar beyazı Martılar da o gün… Elimde aşkların kutsal şairi Cemal Süreya’ nın 100 Aşk Şiiri kitabına Dalmışken aşkın sihriyle... Kaldırdım başımı Üstüme düşen bir gölgenin hissiyle Kilitlendi gözlerim Şiir şiir bakan genç bir adamın Gözlerine aniden… Yanı başımdaki yeri işaret etti Bana gülümserken Oturabilir miyim? dedi Cevap bile veremedim Büyülenmiştim gerçekten… Oturdu.Cevabımı beklemeden Adım Ozan dedi Müzisyen bir anne babanın oğluyum Çok güzel çok şık çok zarif ve etkileyici Bir genç bayansınız İsminizi öğrenmek istesem Söylemek ister misiniz bilmem? İkisi de şair bir anne babanın kızlarıyım İsmim Şiir diyebildim usulca İçimdeki bir ses söylemişti sanki bunları ona Ben çekip alamamıştım o şiirsel bakışlarından Gözlerimi hala… Ellerimi tutup Kalbinin üstüne koydu Benimle evlenir misin Şiir? dedi Kocaman birer öpücük doldururken avuçlarıma Şiir kokulu… Ben sana Eylül’ü konuşmak için değil Ben sana bir ömür boyu aşık olmak Seni yaşamak Seninle var olmak Seninle gülmek Ve Seninle seni solumak için Şiirler ısmarlarım Şiir im… |