Bu bendeki oldukça ciddi bir hastalık..
Çok ama çok zaman geçti yakalanalı..
İnsan öncelikle kendi kendinin doktoru olmalı..
Ancak ben ne bir tanı koyabildim ne nedenini çözebildim..
Göründüğüm hekimler yüzüme bakmakla yetindiler..

Şu bir kaç gündür aklıma gelen bir düşünce doğrultusunda
Kendimi çok kınadım ve öyle güldüm ki üstüme..
Yahu aptal kadın dedim. Sen bunun devasını Hekimlerde değil
On yıldır üyesi olduğun Defterin çok değerli üyelerine anlatıp
Onlarda aramalıydın dedim bu kez büyük umutla..

Derdim ne mi Dostlarım...
İşte bu uzun süreçte;
Kalemim müthiş kırgın bana..
Sözcükler fersah fersah uzaklıkta..
Ne aklımda
Ne gönlümde
Ne ruhumda
Ne hayalimde
Tek bir cümlenin dahi gölgesi gezinmiyor..

Ara sıra eski karaladıklarımı yeniden atıyorum sayfama..
Hepinize esenlik selam ve sevgiler..