şiiriniz bana ağustos böceği ile karınca hikayesini anımsattı...

bildiğiniz üzere karınca kan ter içinde çalışıyor, ağustos böceği de saz çalıp oynuyormuş...Gel zaman git zaman kış gelmiş ve karınca;
geleceksin kapıma ama zırnık koklatmayacağım, diye düşünerek evinde rahat rahat oturmakta imiş...
kapı çalmış...
hah,demiş karınca...
geldi işte,şimdi görüşürüz, deyip kapıyı açmış...
kapıda ağustos böceği sırtında kürk yanında iki hatun arkada rollsroyce bir araba kapısında şöför...
merhaba karınca kardeş demiş ağustos böceği...
parise gidiyorumda bir isteğin var mı diye sormuş...

karınca;
o pariste yaşayan lafonten denen bir .bne olacaktı söyle ona onun yazdığı hikayenin ta geçmişini .ikim demiş...

yani dostum her duyduğunuz hikayeye inanmayın...
kim ağustos böceği kim karınca...

not:şayet bu kadar açık yazmasaydım espirisi pek çıkmazdı hikayenin diye düşünüyorum
yine de yadırgayanlardan özür dilerim...

sevgilerimle...