Büyülü Günler...
Grup eşsiz rengini senden alırdı
Gün batımının hayal yüklü akşamlarında Nisan yağmurları Sevinç gözyaşları olur ruhuma akardı Sonbahar rüzgarları saçlarının rayihasını taşırdı Uzak iklimlere dalga dalga Biten her gün gülüşünle yeniden başlardı Dört yapraklı yoncaları toplardım kucak kucak Gün eksilmezdi penceremden her daim Ölümsüzlüğün iksirini içerdim göz bebeklerinden Zemzem yerine Ey kalbim eşsiz kadını Sen beni ben seni Ölesiye sevdiğimiz O büyülü günlerde… |