YÜZÜMDEKİ ÇİZGİLER SENİN ESERİNSustu kelimeler mürekkebi bitti kalemin İçimdeki çocuk ağlamaklı Sığınmış vesveseye şeytan denen yaratık Kırmızı şarabın tadı buruk Sensiz geçmiyor geceler Gökyüzünde yıldızlar dans etmiyor artık Unutulma korkusunu atamadım içimden Kaygısını yalnız ben mi yaşıyorum Günahlarım yıkanmıyor yağan yağmurlarda Yüzümdeki çizgileri sorma Yediğim darbelerin izleridir onlar Şimdi yer gök simsiyah Mavi değil düşlerim Kahretsin Bir hiç uğruna heba ettik sevgimizi İçtiğim kadehlerde unutturamadı seni . Daha ne kadar sabredeceğim Kimin için savaşacak bu yürek Kaç kurşun daha delecek bedenimi Yanımda olsaydın Senin kadar acı vermezdi hiçbiri . Yağmur yağıyor bardaktan boşanırcasına Sağır ediyor kulaklarımı Kırlangıçlar oynuyor köşe kapmaca Titriyor her damlada penceremin camları Sulietin geziniyor duvarlarımda Başımı okşuyorsun ellerinle Kısık bir sesle mırıldanıyorsun Ağlamak yakışıyor mu sana ... Refik 17 . 09 . 2018 İstanbul |
Umduğunu bulamamak ve çarsizliğin çıkma çabası...
ŞİİRİNİZİ BEĞENDİM… ........................... Saygı ve selamlar..