Hüzzam yani dır nefes
Aldığım nefes ağır cüsem ağır
Ağıt yakarım gecenin karanlığına
Aldığım nefes kezzap kokar
Asi yanım ortaya çıkar
Mapusluk zamanım dile gelir
Ranzam ve üç adımlık voltam
Her sabah bir güvercin konar
Demir parmaklıklı pencereme
Uzanır elim kuru ekmektrn bir parca vermeye
Cam duvar olur
Ben dört duvar içerisinde
Beyhude deli
Namzet gözler değmez gözlerimrime
Hep aynı gözler hep aynı düşünceler
Ayaklarım volta vaktine alıştı
Beynim ise benim yüreğimle volta da
Kainatın bekçisi olurum kah
Yüzüm güneşe dönük.
Ömür dediğin ne ki?
Devşir gözlerini gözlerimden
Matem yüklüdür benim hayatım
Asiyim kimi vakit deli
Süretim benzemez başka süretlere
Mahşerin derin kuyusındayım
Kaderin kalemini çaldım
Sısız sesiz ve bir okadar mağrur haldeyim
Kıskanırım güllerin al kırmızı yanını
Kıskanırım dalından koparılfığı vakit
Kadifedir naindir zariftir
Gülü gül gibi kadına benzetirim
İhanet saçlarına bulaşmadan
Tövbelerime inat
Günahlar işlemeye başladım
Tecellisi olmayan yanlarıyla
Cevapsız mektuplar yazıyorum
Yazdığım her mektup benim adresime geliyor
Dün benim bu gün benim yarında ben olacağım
Yeniden kezzap nefesten bir tutam
Ciğerlerimin iflas bayrağını dikene dek
Bir güzelin gözleri düşer koğuşuma
Adı sanı belli olmayan bir sancı düşer sol yanıma
Sessizlik örter üstümü
Sessizlik örter Üryan yanımı
Ben cehennem alevlerinde
Beyhude deli olurum
Harrlsnması ı için alevin
Dertlerimi eklerim
Dertlerim yandıkça
Mutluluklarım azalmaya başlar
Baş kaldırmaya başlarım
Sonsuzluğun kezaptan pay biçmiş nefesine
Erdu esman yanar
Ben yanarım
Düşler yanar ben yanarım
Yürek yanar ben yanarım
Kahpe dünya yanar ben yanarın
Ne çok sevmelerin olmuş bu hayatta
Kimine eyvallah demişim
Kimine elveda
Kimine yüreğimi açmışım
Kimine gönül kapımı
Hiçbiri bilmez
Dör duvarlık hücremi
Hiç biri bilmez demir parmaklı hücremi
Ağıtlar dolanır dilime
Sazımın telleri eksik çaldığım melodi
Yüreğime işler
Dinleyenin kulakları
Beyhude olur
Zemheri karanlığımı
Güneşin ışıklarıyla boğmaya geliyorum
Kaderin kalemimi teslimiyet valine geliyorum
Yolum uzun yolum kısa
Ömrüm uzun ömrüm kısa
Hangi zamanlara ekleyebilirim ki
Vakitsiz doğan güneş gibi aşkları
Ben
Kendimi sevmeyi bilmez iken
Aşkların ortasına tav oldum
Hücrem aydınlığa gebe kalma zamanına denk geldi
Şimdi sukut vakti
Taki karanlık Üryan yanımı örtene dek...

Hüzzam yanidır nefes
Aldığım nefes ağır cüsem ağır
Ağıt yakarım gecenin karanlığına
Aldığım nefes kezzap kokar
Asi yanım ortaya çıkar
Mapusluk zamanım dile gelir
Ranzam ve üç adımlık voltam
Her sabah bir güvercin konar
Demir parmaklıklı pencereme
Uzanır elim kuru ekmekten bir parca vermeye
Cam duvar olur
Ben dört duvar içerisinde
Beyhude deli
Namzet gözler değmez gözlerimrime
Hep aynı gözler hep aynı düşünceler
Ayaklarım volta vaktine alıştı
Beynim ise benim yüreğimle volta da
Kainatın bekçisi olurum
Yüzüm güneşe dönük.
Ömür dediğin ne ki?
Devşir gözlerini gözlerimden
Matem yüklüdür benim hayatım
Asiyim,kimi vakit deli
Süretim benzemez başka süretlere
Mahşerin derin kuyusundayım
Kaderin kalemini çaldım
Sısız sesiz ve bir okadar mağrur haldeyim
Kıskanırım güllerin al kırmızı yanını
Kıskanırım dalından koparıldığı vakit
Kadifedir narindir zariftir
Gülü gül gibi kadına benzetirim
İhanet saçlarına bulaşmadan
Tövbelerime inat
Günahlar işlemeye başladım
Tecellisi olmayan yanlarıyla
Cevapsız mektuplar yazıyorum
Yazdığım her mektup benim adresime geliyor
Dün benim, bu gün benim, yarında ben olacağım
Yeniden kezzap, nefesten bir tutam
Ciğerlerimin iflas bayrağını dikene dek
Bir güzelin gözleri düşer koğuşuma
Adı sanı belli olmayan bir sancı düşer sol yanıma
Sessizlik örter üstümü
Sessizlik örter Üryan yanımı
Ben cehennem alevlerinde
Beyhude deli olurum
Harlanması için alevin
Dertlerimi eklerim
Dertlerim yandıkça
Mutluluklarım azalmaya başlar
Baş kaldırmaya başlarım
Sonsuzluğun kezaptan pay biçmiş nefese
Erdu esman yanar
Ben yanarım
Düşler yanar ben yanarım
Yürek yanar ben yanarım
Kahpe dünya yanar ben yanarın
Ne çok sevmelerin olmuş bu hayatta...
Kimine eyvallah demişim
Kimine elveda
Kimine yüreğimi açmışım
Kimine gönül kapımı
Hiçbiri bilmez,
Dör duvarlık hücremi
Hiç biri bilmez demir parmaklı hücremi
Ağıtlar dolanır dilime
Sazımın telleri eksik çaldığım melodi
Yüreğime işler
Dinleyenin kulakları
Beyhude olur
Zemheri karanlığımı
Güneşin ışıklarıyla boğmaya geliyorum
Kaderin kalemimi teslimiyet vaktine geliyorum
Yolum uzun yolum kısa
Ömrüm uzun ömrüm kısa
Hangi zamanlara ekleyebilirim ki
Vakitsiz doğan güneş gibi aşkları
Ben
Kendimi sevmeyi bilmez iken
Aşkların ortasına tav oldum
Hücrem aydınlığa gebe, kalma zamanına denk geldi
Şimdi sukut vakti
Taki karanlık Üryan yanımı örtene dek...