KALEM KAĞIT VE BENÇoğu zaman Kalem kağıt taşırım yanımda. Damlacıklar düşmeye başlayınca şiir tarlama, Yazabileyim diye anında. Aksilik bu ya, Ne bir çiçek açar, duygu bahçesinde, Ne de bir rüzgar eser, şiirden yana. Aman Allah’ım! Her şey, her taraf kupkuru. Büyür büyür de gözümde günahım, Utanırım kendi kendimden Kalem, kalem olduğuna pişman Kağıt, kağıt olduğuna… Ama ben, Ben, neye pişmanım bilemiyorum. Hırçınlaşıyorum, Kalemi kırasım, kağıdı yırtasım geliyor o an. Nefret ediyorum bu olanlardan. Aman… |
Çoğu zaman
Kalem kağıt taşırım yanımda.
Damlacıklar düşmeye başlayınca şiir tarlama,
Yazabileyim diye anında.
Aksilik bu ya,
Ne bir çiçek açar, duygu bahçesinde,
Ne de bir rüzgar eser, şiirden yana.
Aman Allah’ım!
Her şey, her taraf kupkuru.
Büyür büyür de gözümde günahım,
Utanırım kendi kendimden
Kalem, kalem olduğuna pişman
Kağıt, kağıt olduğuna…
Ama ben,
Ben, neye pişmanım bilemiyorum.
Hırçınlaşıyorum,
Kalemi kırasım, kağıdı yırtasım geliyor o an.
Nefret ediyorum bu olanlardan.
Aman…
efendim durun siz yazın bizlerde okuyalım ilham periler gelir nasıl olsa bir an.....çok güzeldi yüreğinize sağlık....saygılar