MUHASEBE...Ben hep Hercai menekşelerin mahzun yüzlerinde Göz yaşları gibi duran Çiy taneleri toplamayı sevdim. Kirlenmiş denizlerin üzerinden Temiz göklerden gelmiş Saf ve berrak yağmur damlalarını ayıklarken Kaç kez boğuldum o pis denizlerde... Hep, başım önüme eğik yürüdüm Yeşil otlara basmamak için, Bazen konuştum papatyalarla Fakat, beğenilmekten mağrur çiçeklerle Hiç sohbet etmedim Yüksekten bakanların seslerini Duymamak için... Günahım mı? Hem ne çok... Kumarı, içkiyi sevdim, Sonra hepsinden vazgeçtim, gerçeği anlayarak Ve bir de seni sevdim, Vazgeçemediğim günahım olarak... Şimdi, O hercai menekşelerin göz yaşlarını Ve o, saf ve temiz yağmur damlalarını Ne kadar özlüyorum bilsen... Ünal Beşkese (5/09/2018) |