Yâr
Ecel minnet etse can atıyorum
Bu nefes bu beden çekilmiyor yâr Durdum bir kenara dem tutuyorum Kuruyan göz yaşı dökülmüyor yâr Bana düştü gayrı derdi tasası Kalleşlik kaypaklık insan yasası Canı şerbet ettim cıktı posası Yutarken boğaza takılmıyor yâr Kusurlu kusursuz neler eledim El açtım rabbimden ölüm diledim Kendi bıçağımı kendim biledim Kıyıpta göğsüme sokulmuyor yâr Hak"tan gelen nimet diye sayarım Doğruluk dürüstlük birtek şiyarim Sen dilek tut ben dünyadan kayarım Yoksa beden kabre yıkılmıyor yâr Bucan bir emanet sanma senindir Sen git önce taptığını sevindir Kalp dediğin ol Hüda’nın evidir Tutup da yerinden sökülmüyor yâr Sanma ki kaderin kulağı sağır Omuzlarım cılız imtihan ağır Kul Garib’im sabret Rabbini çağır Ben giderim sana kalsın bu diyar Emine Çerçi |