Köyüme Götürün Beni
Yine akşam oldu gece pustadır
Şafağı bekliyor garibin demi Beden harap oldu gönül yastadır Ölürsem köyüme götürün beni İzinsiz divana varmak olur mu Akan göz yaşlarım ırmak olur mu Gurbet mezarına girmek olur mu Ölürsem köyüme götürün beni Aşığın alnında kavuşmaz yazar Kayseri deyince dertlerim azar Erciyes’e karşı kazın bir mezar Ölürsem köyüme götürün beni Aklım kalır iki körpe kuzumda Gurbetin sarayı yoktur gözümde Elbet bu Vatanın hepsi bizim de Ölürsem köyüme götürün beni Acımasız yıllar bir bir atlıyor Kul Garib’im derdine dert katlıyor Yürek sığmaz oldu sinem çatlıyor Ölürsem köyüme götürün beni Emine Çerçi |