KAFDAĞININ KUYTUSUNDA
Masallarda sandığı dağın yamacında
Kuytu bir köşesinde açıyordu bir çiçek Mavisini çoğaltarak.. İçindeki fırtına kuşlarını özgür bırakarak Yelkovan kuşu,fırtına kuşu.. Yön bulmada ne kadar da güçlü!.. Şimdi koloniler halinde havada.. Beni bıraktılar Kafdağı’nın yamacında Doğduğun yer burası dediler.. Beni uzun mesafelerden uçurarak getirdiler Bir sevda ki uyandı; Sanki bu güne akan bir ırmaktı Başladı sevgi sağanağı Tohum ıslandı ıslandı Yıkanıyordu yürek Yeşerecekti umuda seviler Ağardıkça bilinçler Çiçeğinin mavisi Aydınlanma’ya açılan bir çift kanat Kanat kanat çoğalarak Serçenin ürkekliğini aşarak Süzüldü göğe doğru kartal gibi kanatlanarak Heraleyüs ve Herakleas diyarından uçarak Heraklea Diyarı Ereğli’yi anlatarak.. Uygarlıklar beşiğinden Heraklea Nehri’nin zümrüt yeşilinden Selam! Selam!..Selam diye haykırarak.. Kucak kucak maviliği çoğaltarak Kafdağı’nın Kuytusundan diriliyor bir çiçek.. Sevgiye uzanan yoldan Yanıp yıkılan anılardan Enlem ve boylamlardan Her şey kül için,kül için.. Külünden yeniden doğarak.. |
TEBRİK EDERİM...
Huzur şiirdedir…
_______________________________Saygı ve selamlar..