HANIM CAMA DAYANDI
Akıl ve gönül aynada
Sanki bütün ışıklar cama yansımada Gönül kapısı açılmakta Kilidi kırılmamış kapıları Rüzgar tokmaklamakta Erimiş dağdaki kar.. Rüzgarla yuvarlanan neydi? Hasret gümgürtüsü gibi bir şeydi.. Ses cama takıldı Bir uğultudur başladı Pencere önünde saksı Hanım Cama Dayandı.. Sanki bir düş aydınlığa ulaşan.. Kılavuz olup bana bakan. Işık dalgalarında yaprak yaprak kulaçlar atan Dev kıvılcımlardan yüreklere yol açan. İçimin tüm renklerini bana yansıtan İpeksi bir bükülüşler lerzeyiş içinde; Kırmızı kırmızı halkalar içinden Birbirine eklenmekte Hanım Cama Dayandı; Sardunya diyenler de vardı.. Adını rüzgar kulaklara fısıldadı. |