AYRIK OTU
Gördüm bulut at olmuş
Şafağı sürüyordu Şafak kırmızı elbisesi içinden Kat kat soyunuyordu Biçim biçim kural tanımaz Anlıksal davranıyordu Gördüm... Ayrık otu onu süzüyordu Nerede olursa olsun takip ediyordu Mevsimler boyu şafağı takip edip Renkten renge giriyordu. Kuru ayazlarda soğuklarda Yağmurda, karda Yazda ve baharda Beş duyu hep doruklarda En güçlü renk sarı ve kırmızıyla harmanlanmış.. Yeşil, yeşil bakıyordu Direnişin adı gibi Umuda çağrışım gibi Uçları nar kırmızısı Biliyorum soğuk şimdi Sarardı solmadı Morun gizemine uzandı Yeşilde hep kararlı,kararlı Sağlam okları hep duyarlı Düşsel,sanrısal gibi vakitte; Bulutları at yapıp koşturan kim?.. Ayrık otunu biçim biçim Anlıksal coşturan kim?.. İçime taş gibi,ağır bir su gibi Doldu sözcükler.. Dolduran kim?.. |