AŞKIN TEVEKKÜLÜgün gölgesini gömdü akşamın taze toprağına bir ömre bin ayrılık sığar mı hiç unutulmamış bir gülüşün bilinmeyen küçük bir köşesinde ardına takıp götürmüşsün gibi dağları yaslanacak hiçbirşey kalmamış bakışımda uzadıkça daha çok mavileşiyor hasret aşkına teyemmüm edip diriliyorum rüyalardan bende yokluk sınırı ellerinle başlıyor sesin mesafelere bölüyor kendini kokun uzak bir mevsimin teninde aklımı kırbaçlıyor gülüşün arttıkça sayısı gövdemde kendini parçalayan zamanın aşkın kutup başlarının pasını siliyorum şiirle seni sevdikçe güzelleşiyor gözlerimde karanlığa itilip duran dünya 31 ağustos 18 ali rıfat arku istanbul |