ölgün bir yüzü
var ya
bazı akşamların
onu sırtlanıp
gidiyor
ayakların.

bir kez seslendim sana
duvarların ardından
bir kez
bir kez daha
sonra..


çiçeklerin bir dili var
ölmüş olsalar bile
ah!
ölgün br nefes

sayfalar arasında
yazının bir dili
sözün
tırnak içine gizlenenlerin en çok.
"sessiz"



son bir kez
yürüdüm sana
duvarlara rağmen
duvar boyunca.

çiçeklerle bezenmiş duvarlar var
ve
gökkuşağı
ve
bir sürü hayal kahramanı
duvarlarda.


isyanı anlatıyor
her dönüşte
gördüğüm
sızısını yüreğimde duyduğum dize

ah!
duvarın da bir vicdanı olmalı
kendi sesini aşan bir iç ses..


iki heceli bir sözcüktür
gece
ve
gündüz
iki heceli.
ve
ikisi saklı..

bazen
söyledikleri kadar
açıktır
insanın
söylemedikleri...


ölgün bir yüzü
var ya
bazı akşamların
onu sırtlanıp
gidiyor
ayakların.




28/08/2018
tmolos