TÜRKÜSÜZ ŞEHİR
Kaç tohumun hıçkırığı duyuluyor
Mantıksızlığın hortladığı saatlerde Keder perde perde iniveriyor şehre Kendinden uzak yankılar arasında Ölümü unutmuş fikirlerin yargısında Kaç yıldırım düşüyor manga manga Frekansı bozulmuş hayatlara Doruklar eriyor dostum Lavlar yıldız gibi kayıveriyor Raylar sökülüyor yerinden Bakışlar savruk deli bir fişek Aslında ne at kaldı yanımızda ne bir eşek Bir cenin ayağa kalkamadan toprağa karışınca Tüm tüyler utanıyor uçtukları için Martılar kanatlarını kesip atıyor Gözleri açık giden yavru âh çektiği için Türküleri şahlandırmak gerek usta Kargaşalar bitmeyecek yoksa Adını yazmak lâzım sevgilinin Tüm yalnızlaşan mahyalara Dursun Tiftik |