Git Başımdan Ankara
Git başımdan Ankara
Bana dar geliyorsun Yüreğim düştü zâra Gitme kal, demiyorsun Üstümde kara bulut Sende kalmadı umut Gel şu yüreğimden tut Desem, el vermiyorsun Sana çıkar yollarım Seni söyler dillerim Uzanmış bak ellerim Haydi gel, demiyorsun Geçtim goncadan, gülden Mor menekşe, sümbuüden Yaralıyım gönülden Kuru dal, vermiyorsun İlk gördüğümden beri Yüreğim yangın yeri Kadîm sevdalar şehri Bu ne hal, demiyorsun Sana kalsın Cankaya Keyif cat doya doya Beni bıraktın yaya Çıkar yol, vermiyorsun İbrahim Taşdemir |
Güzel düşüncelerin mahsülü Mükemmel bir eser olmuş...
Beğendim ve Tebrik ederim...
Kaleminize ve ŞİİRİNİZE coşkular sunarım…
........................................................................ Saygı ve selamlar..