EY YÂR!...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevgili eşime en derin sevgilerimle...
EY YÂR!...
Bugün günlerden perşembe bilir misin bugün ne olur içimde Gözlerim kapalı yürürüm sahilde konuşuruz ordan burdan seninle Bazen bir rıhtım olur gönlümüz yalnızlık koyulur köşelerinde Kaynaşır ruhlarımız balıklar gibi tuzlu denizlerin derinlerinde Ellerimiz değmese de birbirine hisseder harını sevgi şehrinde Ne güzel bakışlar atardık değil mi? İlk aşkın tomurcuk verdiği günde Sonra kavak yelleri estikçe serpildik hep canlı tuttuk aşkı gönlümüzde Şahitlik ederdi o hırçın dalgalar şefkatin doruğa çıktığı sözde Sonsuz hayallerin gezdiği sokakta sorular vardı hepsi aklımda Mızıkçı bir çocuk gibi haykırarak aradım ağlamak için bahane Sensizlik yokluğun daniskası işte anlamazdan gelme ey yârim sende Ne mutlu olurum sen de bir bilsen o güzel teklifle geldiğin günde “Bir tanem canıma can mısın söyle?” katığım olsan her geçen güne Kilitle gönlünü bu engin gönle kapa gözlerini gark ol seyrimde Eğer ki dönersek yıkılsın dağlar gözlerim kapansın taş olsun yaşlar Göğsünde gül gibi açtır sevgini gel müştak bu toprak aşkına ey yar!... Ayşe Ciplioğlu Kaş |