NERGİS GÜLÜ’YÜM…
Ey kaybolan karanlık açma bağrım yaralı
Ey büyülü fikirler sarmalayın yaramı
Sen demedin mi Anne aşk acıtır öldürmez
Saçlarımda düğümler sen gelmeden çözülmez

Bugün felekle meclis kurulmadan git gayrı
Her kederi gönlüme döktürmeden dön haydi
Sevmeyeni meyyit bil sevmek acıtır derdin
Kara bahtla inleyen sen gönlümü eylerdin…

Kırklar meclisi gibi muhabbet dolu hanen
Sen gitsen de ardından Allah anılır Annem
Gözlerimde yaşlarım akar ırmaklar gibi
Sevgi çiçekleri der ıssız koyma kalbimi

Limanına sığınmış bir aşk yolcusuyum say
Ya da bir süvarinin yolunu bekleyen yar
Ne sorsan cevabım tek bir hiçlik türküsüyüm
Beni bende kaybeden benlerin törpüsüyüm…

Kırılma noktasıyım şu koca benliğimin
Lal olmuş duyguların sesi hem de diliyim
Deli dersin belki de gaybın saklı çölüyüm
Sahralarda seherde açan nergis gülüyüm…

Ayşe Ciplioğlu Kaş