Bir Ayrılık Güncesi...Yokluğunda Tutsaklığının alnından öpüyordum, Sen hep bendeydin ya, Kim takardı ki delicesine özlemeyi, Yakıp geçen hasreti? Değil miydi ki? Ben seninleyken de seni özlüyordum! Varsın ayrılıklar girsin aramıza, yollar, yıllar! Seninle doğmamıştım ama seninle ölecektim! Sen uyu şimdi Meftunu olduğum kirpiklerinin arasında Uyu sevdiğim, Ben sana ninniler de söylerim Kâhi ela bakar, kâhi yeşil gözbebeklerin Kapalıyken bile göz kapakların Bir ben bilirim kuytularını onların Bir ben kaybolurum ormanının derinliklerinde Bana geldiğin gündür miladı takvimimin Sensiz geçen her anı yok sayarım Göğüm saklanmıştı bulutların ardına Ayırdında değildim ne günün, ne gecenin Bir akşam rüzgar ıslık çaldığında bana Tutup çocukluk entarimin ucundan Aydede Yıldızların öyküsünü anlattı kulağıma, Sonra dedi ki “küçük kız” göz kırparak bana “Seçtin mi yıldızını?” “Seçtim dedim Aydede”usulca... İşte o günden beri korkmaz oldum gecelerden Bekler oldum yıldızları Hepsini tek tek saysam da Yorulmadım hiç seni aramaktan Bıkmadım hiç beklemekten Günüm, güneşim Geçmişim, geleceğim, hepsi sen oldun Biliyorum sevdiğim biliyorum! Seninle doğmadım ama İnan bana! Seninle öleceğim... 01:10/11.08.2018 |
Beğenerek okudum
Kalemine yüreğine sağlık
Selam ve saygılarımla