ne bir söz bıraktım sevgili
ne de bir iz
artık geri dönüşsüz bir yola girdik rızasız
öyle olurmuş zaten amansız bitermiş tüm güzellikler...

seninle yaşadığım hiç bir şeyden pişman olmadım
eksikliğin benden koca bir dünya götürdü
hani enis huzur surur cennet
bilirsin işte...

sırtım kambur gönlüm mahzun yüzüm düşük
elinden ekmeği alınmış bir bebecik gibi
kaldım öylece...

uyurken sağ elimi suratımın altına
sol elimi kalbime koyup uyuyacağım her gece artık...

insan böyleymiş
ben de seninle tanıdım kendimi
şiir yazan illet bir adam
katlanılmaz korkak yüreksiz biriymiş ben...

ben de olsam beni kaldırım kenarına bırakırdım
üstüme basanlara hörmet gösterirdim
sakın acziyet gelmesin aklına
çünkü o benim adım...

belki yıllar sonra yeniden tanıyacaksın
bileklerimde asrın izleri olacak
senli bir asrın kanamışlığı...

çaresiz bir yaşlılık alacak ruhumu
engin yücelikte ki dağlara bakıp
ağır ağır çıkarken tamamlayacağım hayatımı
geri kalanımı...

geri kalanım gittiğinde ise öleceğim
içten içe öleceğim
öyle güzel gülme olur mu kimseye
ben görmeyeyim
çünkü sen gülünce bana yedi tane cennet veriliyordu
altısını heyecandan düşürüyordum
kalan birini ise sakladığım yeri unutuyorum
sen bunları hiç bilmedin
çünkü utanıyordum
utandığımı hiç bilmezdin sen
yemin ederim gözüne gözükmemek için
ne kadar çukur varsa gireceğim
gülme başkasına öyle cennetsi...

şimdi ne yapacağım
içime gömüleceğim
kapı arkasına saklanıp geceleri
altı ay sonra askere yolculanıp
şehit olmak için dua edeceğim
kimse bilmeyecek kalbimde bir dünya taşıdığımı
adı nar olan koca bir dünya
gönül erleri gözlerimden okuyacak
şehit haberleri çıktığı zaman resmim
emanetliymiş bu çocuk diyecekler belki
yahut kimse bilmeyecek
sessizce ölüp gideceğim
öldüğümde çürümeyecek bir emanet
vatan gibi sevdin beni
bir ömür belki kısa
ama şehit olurken sağıma bakıp gülümseyeceğim
sağ elimi yüzümün yanına koyup
şehadet temizliğinde bir dua
yürürken sonsuz huzra
...
Not:Hayatima anLam katan adam tarafindan yazilmistir.