HÜZÜN
Kapandı pencereler görmüyor gözüm
Yazdığım satırlar sanki son sözüm Kesildi bir yanım, kuruyor özüm Başladı göğsümde dinmeyen sızım Dilim de lal oldu, inan tatsızım Baharım kış oldu kalmadı yazım Çatlayan topraktan bil ki farksızım Düşersem bir yaprak misal ben güzün Adımı sorana, dersiniz; Hüzün... |